دلایل لجبازی:
- درخواست های غیرمعقول
- زیاده خواهی کودک
- عدم تمایل به انجام وظایف
- بیان خواسته ها بصورت غیرمستقیم
لجبازی کودکان امری طبیعی است. همه کودکان تا اندازه ای لجباز هستند، چرا که این طبیعت انهاست که والدین و اطرافیانشان را آزمایش کنند و بفهمند که تا کجا میتوانند پیشروی کنند و حرفشان را به کرسی بنشانند/
لجاجت به این معناست که انسان با وجود، قبول داشتن چیزی و دلیل و مدرک بر آن، بدون دلیل از پذیرفتن آن دوری می کند.
لجبازی یا همان مخالفت نمودن یک پدیده‌ی رفتاری است که به موجب آن کودک از پذیرفتن یا قبول نظر بزرگ‌ترهای خود، سرباز زده و آنها را قبول نمی کند و بر خواسته های خود اصرار می‌ورزد. به طور کلی لجبازی در کودکان به معنای نپذیرفتن درخواست‌های دیگران است مثل والدین، مربیان و.
لجبازی كودكان مرحله ای اجتناب ناپذير از رشد آنها است و در کودکان نوپا شایع است که بسیاری از پدران و مادران را به دردسر می اندازد. در کنترل لجبازی كودكان رفتار درست و منطقی در موارد اول دیده شدن این خصیصه در کودک است چراکه رفتار والدین در ذهن کودک حک می شود و برخورد مناسب والدین با لجبازی کودک می تواند به کاهش احتمال بروز آن در آینده کمک کند.اغلب اوقات لجبازی های کودکان هدف دار هستند آنها برای رسیدن به خواسته خود از روش های نادرست مانند جیغ کشیدن و گریه کردن استفاده می کنند حال اگر کودک بداند که با کج خلقی به آن هدف نمی رسد، احتمال کمی دارد که به این کار مبادرت کند. البته گاهی اوقات کودکان فقط به این دلیل لجبازی می کنند که بیش از حد خسته و گرسنه هستند یا به شدت از نظر روحی برانگیخته شده اند ولی نمی توانند احساساتشان را به درستی بروز دهند.
گاهی هم کودک وقتی نمی تواند کاری را که بسیار دوست دارد، به درستی انجام دهد، ناراحتی و ناامیدی خود را با عصبانیت و لجبازی نشان می دهد. به هر حال، علت بروز این گونه لجبازی ها هر چه باشد این گونه رفتارها اصلا پذیرفتنی نیست. وقتی والدین در برابر رفتارهای نادرست کودک برخوردی قاطعانه داشته باشند و از کودک بخواهند تا زمانی که به رفتار نادرستش خاتمه نداده و خواسته و احساسش را با آرامش بیان نکند به او جوابی داده نخواهد شد کودک متوجه خواهد شد که چنین رفتارهایی درست و شایسته نیستند و با به کارگیری آن ها راه به جایی نمی برد.
لجبازی در کودک، پدیده ای است که به واسطه‌ی آن کودک از توجه به گفتار بزرگ‌تر، خودداری کرده و به آنها توجه نمی‌کند.
گاهی اوقات عدم توجه به صحبت‌های بزرگ‌تر به معنای لجبازی نیست، لذا مخالفت‌های جزئی یک روند رشد در کودک است، که نگرانی در قبال آن معنایی ندارد.
اختلال خلق یکی از خصوصیات بارز در کودکان لجبار است که در بسیاری موارد علت خاصی نیز ندارد.کودکان لجباز اغلب رفتارهایی همچون چیغ و داد زدن و کوبیدن پا بر زمین بخصوص در محیط خارج از منزل برای قانع کردن پدر و مادر از خود نشان می دهند.
کودکان لجباز با پدر یا مادرشان مخالفت می‌کنند، با آنان یکی به دو می‌کنند، در برابر هر درخواستی، جر و بحث می‌کنند و بالاخره پاسخ منفی می‌دهند، اصرار دارند که کارها به شکلی که آنان دوست دارند انجام شود، نه روش شما.حتی گاهی ممکن است به خشونت روی آورند، اعتراض کردن معمولاً بخشی از تلاش‌های کودکان برای شکل دادن به هویتی مستقل از پدر و مادر است و به آنان این احساس را می‌دهد که میتوانند، محیط را هم رنگ خواسته های خود گردانند.
به طور کلی اگر کودک هیچ گاه به صحبت‌های شما بی اعتنایی کرد، نگرانی جا دارد، ولی مخالفت‌های جزئی، یک روند طبیعی در مسیر زندگی است
سلامت در زندگی لجبازی ,کودک ,کودکان ,والدین ,خواسته ,گاهی ,کودکان لجباز ,گاهی اوقات منبع
درباره این سایت