بسیاری از افراد تصور می‌کنند افسردگی تنها گریبانگیر بزرگ‌سالان خواهد شد، در حالی که کودکان نیز دچار افسردگی نیز می شوند.راه‌های گوناگونی برای تشخیص مشکلات روانی در کودکان وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها ناراحتی مداوم و نگرانی‌های بی‌دلیل کودک است که به موضوع خاصی مربوط نمی‌شود.
هم‌چنین والدین می‌توانند عکس‌العمل کودکشان را هنگامی که مساله ناراحت‌کننده‌ای رخ می‌دهد ببینند. برای مثال زمانی که کسی می‌میرد طبیعی است که اقوام و اطرافیان او ناراحت شوند، اما اگر احساس کردید عکس‌العمل کودک‌تان به این اتفاق بسیار شدید و افراطی است و یا مدت زیادی طول کشیده است، این موضوع یکی از نشانه‌های افسردگی است.
از نشانه های افسردگی در کودکان می توان موارد زیر را نام برد:
· غم و اندوه، یا حالت ناراحتی دارد که از بین نمی‌رود
· دائم تحریک‌پذیر و عصبانی است
· به چیز‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌برده علاقمند نیست
· غالب اوقات خسته است
· بیش از حد معمول می‌خوابد یا نمی‌تواند بخوابد
· تمرکز ندارد
· با دوستان و خانواده کمتر تعامل دارد
· اعتماد به نفس زیادی ندارد
· کمتر یا بیشتر از حد معمول می‌خورد
· وزنش تغییر زیادی کرده‌است
· به نظر می‌رسد که آرامش ندارد یا به شدت بی‌حال شده‌است
· در مورد احساس گناه یا بیهودگی صحبت می‌کند
· دچار خلاء یا عدم درک احساسات است (بی‌حسی)
· فکر‌هایی در مورد آسیب رساندن به خود دارد، مثلا بریدن دست یا پایش
· برخی از کودکان مشکل اضطراب و در عین حال افسردگی دارند. برخی نیز دارای علائم جسمی مانند سردرد و معده درد هستند.
لجبازی آنان اشتباه گرفته میشود. به‌طور طبیعی کودک از پانزده ماهگی تا سه‌ونیم سالگی رفتارهای لجبازانه برای رسیدن به خواسته‌هایش دارد که شامل پا کوبیدن، سر کوبیدن، جیغ و فریاد کشیدن وغیره است. بروز این رفتارها در این سن کاملاً طبیعی است، نه نشان‌دهنده افسردگی. به همین دلیل تشخیص علایم افسردگی معمولاً از حدود سه سالگی به بعد راحتتر است.
این نشانه‌ها در تمام کودکان یکسان نیست. درواقع نشانه‌های افسردگی کودکان در شرایط مختلف و زمان‌های گوناگون به شکل‌های متنوعی خود را نشان می‌دهند. با این‌وجود بعضی از کودکان با وجود افسردگی به شکلی معقول رفتار می‌کنند و نشانه‌های بیرونی مذکور را ندارند، اما بیشتر کودکان ضمن تجربه افسردگی تغییرات محسوسی در عملکرد تحصیلی، فعالیت‌های اجتماعی، علایق و حتی ظاهرشان ایجاد میشود.
کودک در طول دوره افسردگی حساس‌تر و زودرنج‌تر میشود، سریع‌تر بغض می‌کند و گریه‌کردن‌هایش افزایش می‌یابد، اما هر گریهای نشانه افسردگی نیست. در افسردگی گاهی حتی کودک برای موارد بسیار بی‌اهمیت تا یکی دو ساعت گریه می‌کند و این در کنار سایر علامت‌های افسردگی می‌تواند خانواده را به افسرده‌بودن فرزند مشکوک کند.
به عبارتی در دوران افسردگی، کودک دچار افت کیفی در زندگی میشود، کمتر سراغ دوستانش می‌رود، در بازی‌های گروهی شرکت نمی‌کند و از زندگی‌اش لذت نمی‌برد. والدین نباید گریه‌کردن بچه‌ها را به افسردگی ارتباط دهند، چون در بیشتر موارد این‌طور نیست.
خیلی هم سخت نیست، چون مشکلات رفتاری کودک معمولاً کیفیت زندگی او را مختل نمی‌کند. کودک بازی می‌کند، میخندد، با دوستانش ارتباط برقرار می‌کند و… ولی افسردگی اختلالی است که روی کیفیت و زندگی طبیعی کودک اثر چشم‌گیری می‌گذارد. در این زمان است که والدین باید به ابتلای فرزندشان به افسردگی شک کنند و او را نزد روان‌پزشک ببرند.
در صورتی که کودک در محیط خانواده مورد بی‌توجهی و غفلت، کودک‌آزاری جسمی، تنبیه سخت و… قرار بگیرد، قطعاً در معرض ابتلا به افسردگی قرار خواهد گرفت.
سلامت در زندگی افسردگی ,· ,کودک ,کودکان ,طبیعی ,زندگی ,طبیعی کودک ,ندارد · ,نشانه‌های افسردگی منبع
درباره این سایت